Vaders: kus, kietel, knuffel en vliegtuigje spelen

Elke dag als ik (papa, 35 jaar oud) om half zes uit mijn werk thuis kom, zie ik mijn kleine mannetje van anderhalf jaar ondeugend naar me kijken. Ik lach naar hem, wat een fantastisch kind! Ik geef hem een kus, til hem even op, knuffel en zet hem weer op de grond. Ineens weet hij niet hoe gek hij moet doen.

Hij trekt de lamp omver, gooit zijn speelgoed op de grond, schopt tegen de tafel en laat zichzelf vallen en zet het op een krijsen. Ik kan het niet ontkennen, een lichte teleurstelling komt dan even bij me naar boven. Ik vraag me af wat er nou gebeurt in zo’n koppie. Gaat hij nou expres zo stout doen omdat hij me weer ziet? Wil hij soms laten zien wat hij allemaal kan?

Aandacht?
Ik bedacht me dat het voor hem een manier van aandacht vragen is. Stijn vindt het zo leuk om me weer te zien, dat hij bewust ondeugende dingen gaat doen om zeker te weten dat hij mijn aandacht heeft. Nou die had hij…niet de aandacht die hij verdiende, maar ja… Aandacht is aandacht. En aandacht is goed.

Dit was voor mij het moment om te gaan bedenken: Wat doe ik als ik thuiskom? Ga ik eerst naar mijn vrouw om haar te begroeten, of ga ik eerst naar Stijn…Na overleg hebben we besloten dat ik, als ik thuiskom, eerst maar eens mijn volle aandacht op Stijn ga richten. En zo gebeurde het.

Stoeien!
Vorige week dinsdag kwam ik thuis. Ik deed zacht de kamerdeur open en Stijn was aan het spelen in de woonkamer. Zodra hij me zag, rende ik op hem af en pakte hem vast. Ik knuffelde en kuste hem. Hij gierde het uit. Ik ging op de bank zitten en Stijn viel uit mijn armen op de bank. Hij lachtte en was helemaal blij. Ik besloot een stapje verder te gaan en hem van een meter hoog op de bank te laten vallen. Hij vond het allemaal fantastisch. Hij gilde en schreeuwde. Ik kietelde hem en op een gegeven moment was het klaar. Ik zette hem op de grond, gaf hem een kus en kon mijn vrouw ongestoord begroeten (iets anders dan dat ik mijn zoon begroette). Stijn was inmiddels lief gaan spelen.

Ik was blij. Niet alleen was ik de stress in mijn eigen dag even vergeten, maar ik had vooral mijn zoon heel blij gemaakt en er voor gezorgd dat hij zich niet hoefde te bewijzen.

Zo kwam ik uit op het belang van stoeien met je kind…

Waarom is stoeien belangrijk?
Na het bezoeken van verschillende websites en het lezen van artikelen over stoeien heb ik op een rij gezet waarom stoeien met je kind zo belangrijk is.

 -       Stoeien bevordert de veerkracht van je kind. Stoeien geeft je kind positieve aandacht. Hij/ zij moet immers verdacht zijn op onverwachte situaties. De ene keer hangt je kind op je rug, daarna opeens op zijn bed of op de bank…

 -       Stoeien maakt je kind meer sociaal. Onderzoek wijst uit dat de kinderen die regelmatig stoeien meer sociaal reageren op anderen. Je kind leert het verschil tussen spel en agressie. Dit kan weer helpen tijdens het inschatten van bepaalde (risicovolle) situaties.

 -       Stoeien leert je kind het verschil tussen goed en fout. Zodra je kind begint te slaan of te schoppen zou je dit kunnen sturen. Je zegt: “Stoeien is niet schoppen of slaan”. En dan laat je zien hoe hij of zij wel met je moet stoeien

 -       Stoeien maakt je kind meer actief. Als je zelf actief bent (met of zonder je kind) zal hij/zij ook meer actief zijn. Je bent een voorbeeld voor je kind. Tijdens het stoeien stimuleer je je kind bij de ontwikkeling van zijn coördinatie, flexibiliteit en conditie.

 -       Stoeien stimuleert de band tussen vader en kind. Het geeft vaders de kans om genegenheid te tonen naar hun kind zonder daarvoor als erg “soft” gezien te worden. Als je je kind in de lucht gooit en weer opvangt, versterk je ook het vertrouwen dat je kind in je heeft. Jij bent de vader in hun leven die ze beschermt en nooit bewust pijn zou willen doen.

 -       Stoeien vermindert de stress bij zowel vader als kind. Elke lichamelijke inspanning helpt je om even op andere gedachten te komen. De één gaat hardlopen, de ander stoeit met z’n kind.

En dit zijn maar een paar voorbeelden van hoe belangrijk het is om te stoeien. Let bij het stoeien wel altijd op de veiligheid van je kind. Dus ik zeg, til je kind op, leg hem op je hoofd, gooi hem op bed, zorg dat hij zich geen pijn doet, kus, kietel, knuffel en speelvliegtuigje/ paardje/ pakkertje met hem. Het doet je kind zo ontzettend goed.