Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.
Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!
Stel je vraag“Mama, ik heb alweer een ongelukje gehad”. Met een teleurgesteld koppie kijkt mijn oudste zoon mij aan. Hij overhandigt mij de plastic zak met natte kleren en vertelt dat hij gelukkig wel een droge broek van de juf heeft gekregen. Als ik even rondkijk zie ik nog twee kinderen in een veel te grote trainingsbroek met een zakje natte kleren naast hun stoel.
Als we thuis komen vraag ik Len waarom hij denkt dat hij de laatste twee weken steeds ongelukjes heeft op school. “Veel kinderen hebben daar last van mam, als het druk is op school of thuis”, krijg ik als antwoord. Ik frons mijn wenkbrauwen net iets te opvallend en Len kijkt me eigenwijs aan. “Dat zegt juffrouw ook hoor”. Ik zeg dat ik dat wel snap, maar dat ik nieuwsgierig ben waar het dan precies aan ligt. “Misschien kunnen we wel een oplossing verzinnen”, opper ik.
“Weet je mam, als er al een kindje op de wc zit en ik moet ook, dan hebben we een probleem. We kunnen toch niet tegelijk op 1 wc, gekke mama”. “Nee, dat zou een mooie smeerboel worden. Maar er zijn toch meerder wc’s?” vraag ik. “Ja maar iedere klas heeft een eigen wc en een eigen mandje met wc papier. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat we zomaar op de wc van een ander klas gaan zitten”. “Waarom niet?” vraag ik misschien wat onnozel. “Als hij vrij is en jij moet nodig plassen, dan kan dat toch?” Ik bespeur enige verwarring en krijg een ferm antwoord. “Het mag gewoon niet, en daarmee uit!” Met een boogje gooit Len zijn vieze was naast de wasmand.
De volgende ochtend staan we klaar om naar school te gaan. Len vraagt of ik wel een reserve onderbroek in z’n tas heb gedaan. “Heb ik gedaan, maar weet je, ik denk dat we die niet nodig hebben. Ik wil juffrouw vragen of we misschien samen een oplossing kunnen vinden voor de bezette wc. Len kijkt me vragend aan: “Hoe dan?”
Als we op school komen, zoek ik de juffrouw even op. Len rent al richting zijn vriendje. Ik geef haar kort het heldere verhaal van Len terug. Heel even kijkt ze naar het mandje met wc papier.
Ze vraagt meteen of Len even wil komen. “Len, weet je. Ik denk dat ik iets niet goed heb uitgelegd. Als je naar de wc moet, kijk je eerst even of onze ‘klasse’ wc vrij is. Als dat niet zo is, is het belangrijk dat je goed aan je buik voelt hoe nodig je moet plassen of poepen. Als je niet zo nodig moet, zou je kunnen wachten. Als je wel heel nodig moet, mag je altijd naar een wc van een andere klas”. Er verschijnt een kleine glimlach op Len’s gezicht. Hij knikt. Ok, dan kan ik tenminste weer gewoon plassen”. Hij gaat snel weer spelen en de juf en ik kijken elkaar bevestigend aan.
Len heeft vanaf dat moment bijna geen ongelukjes meer en ook bij de andere kinderen gaat het veel beter.