Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.
Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!
Stel je vraag"Op de dag dat Jezus naar de ruimte ging, ga ik fietsen zonder zijwieltjes". Dat waren de woorden van Len ongeveer een week voor Hemelvaartsdag. Tevreden met zijn besluit gaat hij slapen.
Al een half jaar raced hij als een 'racerenner' op zijn coole fiets, met zijwieltjes, want dat extra hulpmiddeltje bevalt hem prima. Sinds een vriendje uit de buurt steeds vaker vraagt of hij samen wil fietsen, heeft hij al honderden rondjes op het plein voor het huis gefietst. Op een avond vertelt hij mij dat zijn vriendje geen zijwieltjes meer heeft en dat hij daardoor extra hard gaat. Als ik hem vraag of hij dat ook wil proberen, schudt hij zijn hoofd. "Nee, ik hoef dat nog niet hoor. Ik ga hard genoeg".
En zo volgen er nog weken waarin hij tevreden rond raced, op zijn fiets.......met zijwieltjes. Zo af en toe vragen wij of hij het eens zonder wil proberen. Het antwoord is helder. "Ik ga het doen, maar nu nog niet". Prima, hij is tevreden en wacht zijn moment af.
Bijzonder mooi is de middag dat een vriendinnetje, dat een jaar jonger is, vertelt dat ze al zonder zijwieltjes kan fietsen. Hij geeft haar een oprecht applaus en zegt dat hij heel trots is op haar. Hij vraagt of ze samen wil fietsen. Hij stapt snel op zijn fiets
.....met zijwieltjes en samen racen ze de hele middag. Allebei trots, allebei blij.
Tot dus een week voor hemelvaartsdag. Het besluit is daar. Op zijn eigen moment, omdat hij er zelf klaar voor is. En zo ging het. In de vroege ochtend hebben we samen de zijwieltjes losgeschroefd en loopt hij met zijn fiets aan de hand naar het plein. Natuurlijk hou ik hem vast en beloof ik mee te rennen als hij zijn eerste poging doet. Het opstappen is even wennen zonder de hulp van de vertrouwde zijwieltjes, maar dan... fiets hij gewoon weg. Met een trotse glimlach van oor tot oor roept hij:" haha, nu ben ik een echte racewieler!" En ik sta met eenzelfde glimlach trots te zijn. En niet alleen omdat hij zonder zijwieltjes kan fietsen, maar misschien nog wel meer op het feit dat we samen zijn eigen moment hebben afgewacht!".
