MamaTien: 'Goed voornemen: 100 dagen vakantie'
December is lijstjesmaand. Ik ben dól op lijstjes, vooral op to do-lijstjes! In de laatste maand van het jaar waren het vooral vrolijke lijstjes. Een verlanglijst voor sinterklaas of kerst. Een lijstje voor de Top2000. Eentje met de hoogtepunten van het afgelopen jaar. Maar een lijst opstellen met goede voornemens lukt me niet. Het maakt me juist een beetje triest.
Waarom ik goede voornemens zo erg vind? Nou, omdat ik best weet wat ik verkeerd doe. Of, om het milder te zeggen, er zijn verbeterpunten genoeg. Ik ben een stresskip, vergeet te genieten van het moment, ben een ongeduldige moeder en ook niet altijd even consequent. Nu kan ik ze wel op mijn lijstje van goede voornemens zetten, maar dat helpt niet. Het is de aard van het beestje en dat verander je niet zomaar. Of verzin ik nu smoesjes om niet aan mezelf te hoeven ‘sleutelen’?
Lange lockdown
Even een terugblik op het afgelopen jaar, die lange lockdown. Alle winkels, horeca en cultuurinstellingen waren dicht. Na negen uur ’s avonds mocht je de straat niet meer op. Hele gezinnen zaten continu op elkaars lip. Zelfs sporten was ingewikkeld geworden. Sociale contacten stonden op een laag pitje.
In plaats van rustiger, was ons leven nog steeds superdruk. Onze banen vroegen de nodige aandacht, maar onze werkplek was thuis. Waar we ook op de kinderen moesten letten die online hun lessen volgden en veel meer vrije tijd hadden dan normaal.
Sprak ik er met andere ouders over, dan kwam steevast naar voren: als we het in de lockdown al zo druk hebben, hoe deden we dit dan allemaal vóór die tijd? Wat ik eigenlijk probeer te zeggen, is: ook al ben ik soms gestresst en onrustig, onze hele wereld is gestresst en onrustig. Het ligt dus niet alleen aan mij, maar ook aan de samenleving.
School in de fik
Dat wordt dus niks met die goede voornemens van mij. Maar wat nemen onze kids zich voor in het nieuwe jaar? Gisteravond aan tafel zeiden ze dit:
- Loïs (14) en Olivia (13): “Beter mijn best doen op school.”
- Joost (11): “De school in de fik steken.”
- Emmanuel (8): “Ik wil 100 dagen vakantie.”
De meiden zijn voorbeeldig, alleen Joost z’n voornemen valt wat tegen. De school in brand steken? Tuurlijk joh. Maar de jongste thuis komt met het beste idee: 100 dagen vakantie. Heerlijk.
Baby steps!
Bekijk eerst of je goede voornemens wel haalbaar en duidelijk genoeg zijn. Dan is de kans groter dat je ze volhoudt. Want je gedrag veranderen doe je niet in één vingerknip. Eten jullie normaal elke dag een koekje 's avonds? Vervang die dan eerst eens twee keer per week met een lekker stuk fruit of een handje onbewerkte noten. Ik ga meteen beginnen 😉
Het gezin van MamaTien en Job telt vier kinderen: Loïs (14), Olivia (13), Joost (11) en Emmanuel (8)