Working Mom Syndrome

Ben ik wel een leuke moeder? Speel ik wel genoeg met mijn kind(eren)? Zet ik me wel voldoende in voor schoolactiviteiten? Gaan ze niet teveel naar de opvang? Vinden ze het wel leuk bij de opvang? Haal ik die deadline wel? Kan ik opvang regelen om naar die werkafspraak te gaan? Hoe laat was die voetbaltraining ook alweer? Had ik haar nu afgemeld voor die maandag opvang? Heb ik mijn collega dat stuk gestuurd? Is de wasmachine al klaar? Zijn de broodtrommels gevuld en de gymtassen gepakt? Heb ik dat abonnement opgezegd? Hoe laat kwam de monteur ook alweer?

En zo kan ik nog wel even doorgaan met vragen die soms dagelijks terugkeren in het hoofd van een working mom. De vragen zijn soms heel praktisch, maar soms gaan ze verder. Vragen die mijn twijfels weergeven als werkende moeder. Niet elke werkende moeder heeft ze, maar ik wel. Het vinden (en vasthouden) van een balans tussen werk, gezien, huishouden, sociaal leven en me-time vind ik nogal een uitdaging. En, denk je een balans gevonden te hebben dan gebeurt er vaak wel weer iets dat deze balans verstoord. Schooltijden veranderen, je functie, werktijden of -taken veranderen, er komt een sport bij voor één van de kinderen en ga zo maar door. Als working mom ben je continue aan het balanceren met alle taken en rollen die je hebt. Vaak lukt het me om een paar rollen goed te vervullen. Voor een aantal andere rollen geldt dat ik wel eens van de evenwichtsbalk af val. Dan vergeet ik die verjaardag van een vriendin of heb ik nog dat mailtje met die opzegging niet verstuurd.

Rond Kerst is het altijd een mooi moment om te bezinnen. Die decembermaand staat toch in het teken van liefde, familie, vriendschap en (tig) goede doelen. De liefde, het samenzijn, stilstaan bij het voorgaande jaar en vooruitblikken op wat komen gaat. Ook dan schieten de gedachten als vuurpijlen door mijn hoofd. Veel mooie gedachten overigens. Maar het gevoel dat de tijd zo snel gaat en we vaak onvoldoende genieten van al die mooie momenten. Te druk met al die andere praktische bezigheden. Zonde van de energie en tijd.

Voor 2013 geldt dat ik vast nog vaak van de evenwichtsbalk ga vallen. Maar weet je, er ligt een hele dikke mat onder waardoor ik de klap niet zo hard voel. Ik trek het me gewoon niet meer aan dat ik het evenwicht af en toe verlies. Ik doe mijn best te blijven staan, maar het lukt nu eenmaal niet altijd. Wat wel gaat lukken, is genieten van mijn working mom bestaan. Genieten van mijn communicatieve kennis en vaardigheden waar ik anderen mee verder help. Genieten van mijn drie geweldige meiden die zich elke dag weer ontwikkelen en waar ik ze bij mag ondersteunen. Genieten van mijn super partner die met passie zijn onderneming runt, een geweldige vader en lieve man is.

Ik ga ervoor in 2013! Een happy new working mom year!