Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.
Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!
Stel je vraagIk zie haar staan bij de kassa van de supermarkt. Zo op het oog lijkt ze de perfecte moeder. Haar haren zijn geblondeerd en keurig in de krul. Ze draagt een strak jurkje, wat haar prima staat, slank als ze is. Bijzonder, want ik zie dat ze al twee kinderen heeft. Een baby in de kinderwagen en een peuter aan haar hand. Terwijl ze haar portemonnee tevoorschijn haalt, zie ik verzorgde handen en rood gelakte nagels.
Een beetje beteuterd keek ik naar mijn eigen handen. Als ik er niet elk half uur crème op smeer, zijn ze net zo gerimpeld als die van mijn oma vroeger. En nagellak? Dat wordt altijd een knoeiboel. Mocht ik al nagellak op hebben, dan kan ik beter de rest van de dag met mijn armen over elkaar blijven zitten, zodat het niet beschadigt.
Het zijn van die momenten waarop ik denk: waarom doet een ander het toch altijd beter dan ik? Gevaarlijke momenten, want waarom denk ik dit? Dat een vrouw er tiptop uitziet, betekent toch niet dat zij een goede moeder is? Of dat ik een slechte moeder ben?
Zo’n perfect verzorgde vrouw laat het lijken alsof ze alles onder controle heeft. Haar kinderen, haar figuur, haar uiterlijk, zelfs genoeg geld voor dure boodschappen. Maar niet alles is wat het lijkt. Misschien is de vrouw wel heel onzeker. En probeert ze haar onzekerheid te verstoppen achter designerkleren en een dikke laag make up. Deze gedachte stelt me gerust. Want die onzekerheid kennen we allemaal. Als ouders doe je je best, maar je weet nooit 100% zeker of je het goed doet. En trouwens; wat is goed, wat is fout?
Neem nou het voorbeeld van onze dochter Olivia. Dit jaar maakte ze de overstap van de basisschool naar de brugklas. Een cultuurschok! Van een groep van 14 kinderen naar een klas van 30. Waar ze vroeger alleen maar haar dictee hoefde door te lezen, moet ze nu bakken huiswerk maken. De ene onvoldoende na de andere stroomt binnen. Dit gaat niet goed, dachten Job en ik. Bij onze oudste dochter liep het als vanzelf, maar Olivia heeft blijkbaar wat hulp nodig.
Dus Job helpt met wiskunde, ik met Frans. We proberen haar aan het verstand te brengen dat ze haar tijd goed moet indelen en niet alleen de dingen te doen die ze leuk vindt. In mijn achterhoofd spelen andere gedachten. Misschien is dit kind niet zo’n studiebol. Misschien leert ze beter door te doen en te ontdekken. Misschien zit ze wel op de verkeerde school.
Job en ik doen ons best om haar te coachen, maar Olivia moet het uiteindelijk zelf doen. Onze rol als opvoeders is dat wij in de gaten houden hoe ze zich voelt en hier regelmatig met haar over praten. En dan zullen we wel zien hoe dit schooljaar verloopt. Ik ben benieuwd hoe dit dametje zich gaat ontwikkelen.
Ik heb een leuke huiswerkopdracht voor Olivia. Als ze zo thuiskomt, mag ze even mijn nagels lakken. Knalroze.
Het gezin van MamaTien en Job telt vier kinderen: Loïs (13), Olivia (12), Joost (10) en Emmanuel (7).
