Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.
Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!
Stel je vraagIk heb vier kinderen. Vier totaal verschillende kinderen: een bedachtzame, een stuiterbal, een voetballer en een dondersteen. Onze oudste zit in groep 8, de jongste gaat nog naar de kleuters. Ook zien ze er allemaal hartstikke anders uit. De een heeft blond haar, de ander bruin en we hebben er zelfs een roodharige tussen zitten.
Emmanuel is onze redhead. Van het consultatiebureau moest ik een keer een extra ogentest met hem laten doen. Toen kneep ik ‘m wel een beetje: ‘Straks heb ik een roodharige zoon met een brilletje… als ‘ie maar niet gepest wordt later.’ Met zijn oogjes was niets mis, gelukkig. En als ik zie hoe stoer je al kunt doen terwijl je amper een meter lang bent, denk ik dat me geen zorgen hoef te maken over dat pesten.
Waar ik me wel een beetje zorgen om maak - nu snij ik een totaal ander onderwerp aan hoor – is het gebruik van tv, tablets en telefoons in ons huishouden. Want hoe verschillend ze allevier ook zijn, wat ze gemeen hebben is hun liefde voor beeldschermen. Telefoon, tablet, tv en zelfs de TomTom (!) is niet veilig voor hun grijpgrage handjes. Nu onze kinderen nog op de basisschool zitten, kunnen we het wel in de hand houden. Maar ik krijg de bibbers als ik eraan denk dat Loïs straks haar eigen telefoon heeft…
Ik zie een doemscenario voor me dat mijn meissie zich compleet laat meeslepen in vriendinnengedoe. Alleen nog maar bezig met het verzamelen en uitdelen van likes op Insta, Snapchat of andere media die tegen die tijd hot zijn. Gezellig samen een hot kopje thee drinken met mama is er niet meer bij, als ze op haar telefoon zit, bestaat er niets anders meer. En dan heb ik het nog niet eens over ‘enge mannen’ op internet of het gevaar dat ze het verschil niet meer ziet tussen het gewone leven en een virtueel leven op sociale media. Kijk, daar ben ik nou bang voor.
Zoals altijd zitten er meerdere kanten aan één zaak. Ook ik ben dol op mijn telefoon en de wereld die het voor me opent. Als ik even snel iets moet weten: Google. Als ik me verveel: Facebook. Als ik zin heb in kletsen: WhatsApp. En wat dacht je, Netflix is mijn antwoord op gure herfstavonden of luie momenten. Het is alweer lang geleden dat ik mijn laatste boek gelezen heb. Was dat niet in een vorig leven, aan de rand van een zwembad?
En nu weer even nuchter zijn, houd ik mezelf voor. Je kinderen lopen niet in tien sloten tegelijk. Ik zal mezelf niet mediawijs noemen, maar manlief en ik proberen wel bewust om te gaan met media. En dat bespreken we met de kinderen. We zijn best streng wat betreft tv kijken en tablet-gebruik. Dat mag pas later op de middag. Niet voor het slapengaan en zéker niet voor schooltijd, want dat is slecht voor hun concentratie.
Afgelopen zondag haalden de kinderen Monopoly uit de kast. En zo leuk: ze hebben de hele middag gespeeld. Die kleine kleuter wilden ze er eigenlijk niet bijhebben, maar dat kon mijn moederhart niet verdragen. Zo kwamen we tot het compromis dat Emmanuël ‘de bank mocht zijn’. We zijn nu vijf dagen verder. Het Monopolyspel ligt nog steeds in de kamer. “Maar we willen morgen verder spelen,” zegt Loïs als ik vraag of ze het wil opbergen. En of dat nu een slimme smoes is om niet te hoeven opruimen, of dat ze echt verder wil Monopolyen, weet ik niet. Maar daar stap ik dan maar even overheen. Letterlijk.
Loes geeft tips om mediawijs te worden
Het gezin van MamaTien en Job telt vier kinderen: Loïs (11), Olivia (10), Joost (8) en Emmanuel (5).
