Stel je vraag!

Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.

Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!

Stel je vraag

In de ban van het ei

Gepubliceerd: 3 juli 2017

Ei ei ei, we zijn zo blij…….Ons gezin is al enkele dagen in de ban van het ei. Zodra Jim , mijn zoontje van 1,5 een kip ziet of een ei spot, raakt hij helemaal enthousiast. Want naast dat ze ontzettend lekker zijn, is het voorbereiden en het eten van een ei een ontdekkingstocht op zich.

Ei fan

De eerste keer dat Jim een ei mocht eten was een feestje. Ik had een tiental eieren hard gekookt, omdat we er salade van wilden maken, maar dat liep op iets veel leukers uit. De salade is er nooit gekomen, maar een ei fan is geboren.

De gele ‘eibal’

Op het moment dat Jim zijn grote broer een ei ziet pellen, wijst hij naar de andere eieren in de schaal. “Die die die”…. Ik geef hem een ongepeld ei en die wordt van alle kanten bekeken. Tja, hoe krijg je zo’n ding nu kapot? Ik doe hem voor hoe hij het ei kan tikken tegen een bordje en dat de schaal dan breekt. Dat hoef ik geen tweede keer te doen. Met een paar keer tikken is ook zijn eierschaal gebarsten en dan begint de lol. Met zijn tongetje uit z’n mond, dus met serieuze concentratie, gaan meneer aan de slag. Na tien minuten heeft hij het voor elkaar het eigeel er als bolletje uit te halen en ligt de hele tafel bezaaid met stukjes schil en ei. Super trots stopt hij zijn ‘gele eibal’, zoals zijn grote broer zegt, in zijn mond.

Daverend applaus

Dat gaan we natuurlijk nog een keer proberen en drie eieren verder heeft hij het voor elkaar. Het ei is heel en de schil is er af. Dat vieren we met een daverend applaus! Prachtig om te zien hoe hij straalt en hoe hij geniet van het eten. Een mooi moment samen aan tafel, een positieve ervaring rijker en helemaal dol op eieren.

Overigens hoef ik nu ook geen mandarijntjes meer te schillen, ook dat wil hij zelf doen en dat gaat hem prima af. Ook hier is de ervaring stiekem belangrijker dan het eten zelf.  Zelf doen, zelf ontdekken, wat maakt dat zo’n klein mannetje blij en trots (en mama ook). 

In de ban van het ei, Mama Emilia

Bron: Mama Emilia Blog - Inde ban van het ei

Blog

Daar sta je dan, als aanstormend puber van 11 met je moeder in een kledingzaak. “Ik wil geen strakke broeken meer,” zegt Emmanuel, “die zitten niet fijn.” Gelukkig! Ik was al nooit fan van jongens in skinny jeans, dus ik ben blij dat we die trend achter ons kunnen laten.

Meer lezen
Terug naar boven