Heb je een vraag? Dan kun je die online stellen. Je ontvangt binnen twee werkdagen antwoord.
Liever een persoonlijk gesprek? Kijk dan bij Loes locaties voor het telefoonnummer of adres van Loes in jouw gemeente!
Stel je vraag“Ik kan bijna niet wachten tot mijn verjaardag,” zegt Joost, “nog acht nachtjes slapen.” Het maakt niet uit hoe oud een kind wordt, je verjaardag blijft iets om naar uit te kijken. Ook als je tien wordt. De avond voor zijn verjaardag zal Joost niet snel in slaap zal vallen. Op de dag zelf zal hij eerder wakker zijn dan de vogeltjes. Met een aarzelend lachje kijk ik hem aan. Ik gun Joost van harte zijn verjaardag, maar hoe kunnen we er in deze coronatijd een leuke dag van maken? En dan is er nog een probleem: wat geven we hem?
De tijd van de 1,5 meter afstand en weinig sociale contacten houdt aan. Voor gezinnen met kinderen, waar iedereen gezond is, is het niet zo’n ramp. Daar keert het leven zich meer naar binnen: er is genoeg vermaak in eigen huis en tuin. Gelukkig blijken broertjes en zusjes leuke speelkameraadjes te zijn.
Ons leven is wel eentoniger geworden. Job en ik vinden dat geen probleem, maar de kinderen vinden het een beetje saai. Dus proberen we wat extra’s te doen om het leuk te houden. Mijn input bestaat er vooral uit om lekker te koken of te bakken en naar buiten te gaan met één van de kids om een stukkie te wandelen of te fietsen. Ook kochten Job en ik een keer kleine cadeautjes voor ze omdat ze het zo goed volhouden. En afgelopen zaterdag gingen we als toetje een ijsje halen bij de ijssalon. We creëren gezellige momentjes: barbecueën, film kijken. Maar om eerlijk te zijn droogt de inspiratie wel een beetje op.
Lees ook: 4 tips om als gezin de dag door te komen in coronatijd.
Da’s niet zo fijn met een verjaardag in het vooruitzicht. Hoe kunnen we Joost een leuke verjaardag geven? Wat kunnen we bedenken om er toch een feestelijke dag van te maken? Misschien een leuke speurtocht door het huis, met raadsels en opdrachten en verstopte cadeautjes? Ik denk dat z’n grote zussen me hier wel bij willen helpen.
Uitdaging nummer 2 gaat over de cadeautjes. Joost houdt namelijk niet van speelgoed. Emmanuel begint al te stralen als hij een minuscuul autootje krijgt, maar Joost interesseert het geen klap. Zijn eerste en grote liefde is voetbal. Op de tweede plaats komt: beeldscherm. Als hij niet kan voetballen of beeldschermen, leest hij een Duckie of doet een spelletje. Wat koop je nou voor zo’n kind?
Nou, ballen dus. En voetbaltenues en stripboeken van Donald Duck. Voorgaande jaren kreeg hij ook wel andere cadeaus, zoals een puzzel van 1.000 stukjes, allerhande buitenspeelgoed, een schetsblok met stiften. Geen idee waar die spullen gebleven zijn. Hij heeft er in elk geval niet veel mee gespeeld.
Maar nu heeft Joost iets nieuws. Iets waar ik als ouder heel blij van wordt en tegelijkertijd heel vies vind: Joost is sinds kort helemaal gek van vissen. Met een paar jongens uit de straat mag hij mee naar de vijver van de achterliggende woonwijk. Hele middagen vermaakt hij zich. Met een zongebruinde toet en stralende ogen komt hij pas rond etenstijd thuis: “Ik heb een vis aangeraakt! Weet je hoe glibberig die is?” Zelfs zijn schermtijd laat hij ervoor schieten.
Hoera! Eindelijk weten we wat we Joost cadeau kunnen geven op zijn verjaardag! Job shopt een hengel, viskoffer en wat vis-accessoires bij elkaar. ‘Mooi,’ denken we, ‘daar zal ‘ie blij mee zijn’. Ondertussen stelt Joost vragen over zijn cadeautjes: “Mag ik een hengel voor mijn verjaardag?” Hij vraagt het aan ons allebei, zonder dat we het van elkaar weten. Job antwoordt met: “Weet je wel hoe duur dat is?” en ik zeg: “Och ja, misschien. We zullen wel zien.” Dat waren natuurlijk niet de antwoorden waarop hij gehoopt had.
Het is een dag later. Terwijl ik in mijn werkkamer zit en naar buiten tuur, zie ik Joost wegfietsen. Hij fietst richting winkelcentrum. Oh nee…. Snel zoek ik Emmanuel en vraag hem: “Weet jij waar Joost naar toe gaat?” “Ja, die is een hengel kopen.”
En dan doen je zó je best om je kind een goede opvoeding te geven. We leren ze zelfstandigheid. We geven ze zakgeld zodat ze kunnen leren met geld omgaan. We zeggen ze zuinig te zijn, geld te sparen en alleen iets te kopen als ze het echt graag willen hebben. En dan koopt dat jong dus gewoon alvast z’n eigen verjaardagscadeau…. zucht. Ik snap wel dat hij dat gedaan heeft, hoor. Maar misschien hadden we hem meer moeten vertellen over het belang van ‘geduldig zijn’. Lastig hoor, opvoeden.
Het gezin van MamaTien en Job telt vier kinderen: Loïs (12), Olivia (11), Joost (9) en Emmanuel (6).
