Vermoeid, met kringen onder haar ogen en onrustig in haar bewegingen. Zo treft de verpleegkundige Maria aan als ze op huisbezoek komt. Maria heeft een druk leven. Ze is moeder van Lisa (8 jaar), Marleen (6 jaar) en Jelmer (4 jaar). Haar man vaart op een vrachtschip en is veel van huis. Zelf werkt ze in deeltijd als ziekenverzorgende in een verpleeghuis. Lisa zit op een school voor moeilijk lerende kinderen; ze heeft een verstandelijke beperking. Marleen en Jelmer zitten op de basisschool in de stad.
Reden voor het bezoek is hardnekkige hoofdluis, die steeds weer de kop op steekt bij de kinderen. Als Maria met de verpleegkundige een kop koffie drinkt, vertelt ze dat ze zich overbelast voelt. Ze is kortaf tegen de kinderen en ze vergeet afspraken. De kinderen komen nogal eens te laat op school, omdat ze het allemaal niet redt in de spitstijd. Lisa vraagt veel aandacht; zij doet alles in haar eigen, langzame tempo. Haar man heeft veel geduld met Lisa, hij doet wat hij kan als hij thuis is. ‘Hoe houd ik alle ballen in de lucht en hoe zorg ik er voor dat er meer rust komt in ons gezin?’, vraagt Maria zich hardop denkend af. ‘Moet ik stoppen met werken, of moet ik hulptroepen inschakelen? Ik weet niet waar ik beginnen moet.’
De verpleegkundige stelt voor om aan te kloppen bij de Eigen Kracht Centrale. Deze stichting heeft onafhankelijke Eigen Kracht Coördinatoren in dienst. Het zijn geen hulpverleners, maar betrokken burgers met levenservaring. Hij of zij zal met Maria bespreken wie er allemaal belangrijk zijn voor het gezin. Wie wil meedenken over een plan voor de toekomst, zodat het met het gezin weer goed gaat?
Drie weken later vindt er een Eigen Kracht Bijeenkomst plaats. Naast beide ouders, zijn er vijftien betrokken mensen aanwezig in het zaaltje van het buurthuis. De opa’s en oma’s van de kinderen zijn gekomen, er is een oude schoolvriendin van Maria en een collega met wie ze veel werkt. Er zijn een voetbalvriend en een broer van vader en er zijn enkele mensen uit de buurt met wie veel contact is. Tot slot zijn de juf van Marleen, de fysiotherapeut van Lisa en de verpleegkundige aanwezig.
Onder voorzitterschap van De Eigen Kracht Coördinator gaat deze kring van mensen overleggen. Er zijn verschillende mensen die ook praktische hulp aanbieden. Ze maken samen een concreet en praktisch plan. Maria en haar man voelen zich gesteund door alle mensen die meedenken over oplossingen en die hulp aanbieden. De Eigenkracht Coördinator zet alle afspraken op papier en stuurt het plan naar alle betrokkenen. De mensen die aanwezig waren, gaan allemaal hun best doen om het plan te laten slagen. Na afloop van de bijeenkomst vertelt Maria dat het een goede zet was; ze heeft nu al meer grip op haar situatie en dat terwijl het plan nog in werking moet gaan!
Meer informatie? www.eigen-kracht.nl
