We zagen altijd al een groot verschil tussen Sterre’s gedrag op school en thuis. Buiten school gedroeg ze zich opvallend wijs. Zo opvallend zelfs, dat we er regelmatig door anderen op werden aangesproken. Maar op school was ze juist een heel onopvallend meisje. Wij vonden dat niet zo’n probleem, tot we haar steeds vaker huilend naar school moesten brengen...
Sterre had het niet meer naar haar zin op school. Hoewel ze thuis zo leergierig is dat het lijkt alsof we een wandelende encyclopedie hebben rondlopen, kwam ze met geen mogelijkheid door haar werkjes heen. Intussen trok de juf van haar jongere zus aan de bel, omdat ze het gevoel had dat die niet liet zien wat ze kon. Of we niet eens naar een psycholoog wilden, om te kijken waar die barrière vandaan kwam?
Zelf hadden we wel zo’n idee in welke hoek we moesten zoeken. Maar we hebben een hekel aan opscheppen en om dan het vermoeden uit te spreken dat je kind hoogbegaafd is, dat valt niet mee. Op het kinderdagverblijf, waar onze jongste ook al problemen had omdat hij er sinds zijn derde verjaardag niet meer heen wilde, attendeerden ze ons op een Loes-lezing van Henriëtte Dekker over Slimme kinderen opvoeden. Die lezing hielp ons over de drempel.
Hoogbegaafde kinderen blijken lang niet altijd te laten zien wat ze kunnen. Er is een grote groep die liever niet opvalt, of uit faalangst en perfectionisme niet tot presteren komt. Die onderpresteerders raken door gebrek aan uitdaging gefrustreerd en gedemotiveerd. Zo krijg je kinderen die thuis kennis opslurpen, maar op school geen werkje afmaken.
Na de lezing hebben we hulp gezocht bij Henriëtte. Ze is ook op school komen praten. De erkenning die we van haar kregen, was voor ons een enorme steun in de rug. Het viel niet mee om school ervan te overtuigen dat onze kinderen behoefte hadden aan méér. Maar toen onze meiden uiteindelijk het gevoel kregen dat ze werden gezien zoals ze zijn, bloeiden ze op. De laatste weken voor de zomervakantie konden we weer genieten van hun vrolijkheid, creativiteit, leergierigheid en hernieuwde zelfvertrouwen.
Na de vakantie mocht onze jongste iets vervroegd beginnen op de basisschool. Hij is enorm opgebloeid. Zijn zus in groep 2 geniet ervan dat ze nu ‘mag’ rekenen, lezen en schrijven. Maar Sterre heeft het weer moeilijk. Zij en haar nieuwe leerkrachten staan voor de uitdaging om elkaar te leren kennen en samen een vruchtbare werkomgeving te creëren. Want een goede band met de leerkracht is voor elk kind de basis van een plezierige basisschoolperiode!
Sandra ( www.stralendschrijven.nl )
Vind jij het ook leuk om een column over kinderen en opvoeden te schrijven? Mail jouw verhaal dan naar twente@loes.nl en wie weet staat het binnenkort op deze site.